Ando de celebración. O contador interno asegura que este é o artigo número mil deste blog (o número do ficheiro é maior, aclaro). Mil é un número deses redondos, que invitan a facer festa ou, algúns, mesmo unha rolda de prensa: tamén as fan polos vinte anos, polos dous, polos… 1000 era tamén o ano no que se ía acabar o mundo, ou iso pensaban na idade media… un milleiro de anos despois, actualizamos ese milenarismo co ‘efecto 2000′, porque semella que os humanos somos unha especie á que lle gusta sufrir…

Pero volvamos ao rego: mil artigos representan un montón de cambios, aínda que os gobernos case non cambiaron neste tempo: a Xunta era do PP en aquel maio de 2005 e o Concello de Lugo, tamén. O que cambiaron foron as caras: de Rodríguez Zapatero a Mariano Rajoy; de Manuel Fraga pasamos a Núñez Feijóo, a través de Pérez Touriño; de Francisco Cacharro, a Gómez Besteiro; de López Orozco a… López Orozco.

Nestes mil artigos, o mundo pasou de estar cheo de oportunidades a vivir na crise; pasou de internet e os blogs ás redes sociais e o ‘homo interruptus’ (grazas pola expresión, Torres e Reyes). Aínda que o meirande cambio é quizais a temática do blog. Daquela, isto era unha bitácora política; agora, menos: quizais porque a política que se fai agora é máis aburrida.

En fin: grazas a todos. Vémonos dentro doutros mil artigos.

Os socialistas galegos escolleron un día significativo para celebrar o congreso extraordinario que vai unxir ao sucesor de Pérez Touriño: o 25 de abril. Pero non creo que o partido da rosa vaia facer unha revolución como a dos caraveis portuguesa, senón todo o contrario. O venres, Antonio Riva apuntaba nos seus Susurros que o sucesor in pectore, Manuel Vázquez, está chamado a prepararlle o camiño a un lugués. Non sei se apunta a Xosé Blanco, como din algúns rumores, o a Xosé Ramón Gómez Besteiro, como apuntan outros. Dende logo, non a Xesús Otero, a quen algúns querían como relevo de López Orozco na alcaldía de Lugo. Outra cousa é se sae indemne da trama das multas, que por agora os únicos que o xulgaron non foron os xuíces, senón algúns posteadores (palabra que non vén de posta, senón de post) de Galiciaé e Elprogreso.es.

Antes, a comezos de abril, o partido terá que elixir un voceiro parlamentario, que pode ser o próximo secretario xeral ou non. Se non coinciden, é de supoñer que o elixido voceiro a comezos de mes deixaralle o posto ao novo xefe. E despois hai outro labor importante, que é prepararse para as europeas, esas eleccións que interesan tan pouco en España, agás aos políticos, e máis en tempos de Crise.

PARA ESTA campaña collín un caderniño a e fun apuntando ideas: teño que escribir disto, daquilo ou do de máis aló. Tiña, por exemplo, un apuntamento que non usei sobre a papelería e a correspondencia electoral: dende a propaganda a toda cor dos grandes partidos ata o folleto anónimo en dous tons do que escribín hai uns días, pasando polo xornal de rúa de UPyD e o parabriseo de Esquerda Unida; perdón polo palabro, é que non sei como chamar a operación de deixar publicidade nos parabrisas dos coches. A papelería, igual que a cartelería, foi a demostración de que estamos en tempos de crise e que non hai cartos para alegrías.

Tamén teño algo apuntado sobre Núñez Feijoo e o idioma: o que contei hai uns días do mitin de Ferrol en castelán non foi un caso illado: repetiuno, que eu saiba, na Coruña e Vigo. Supoño que sería unha mostra de cortesía cara os convidados, porque nos tres mitins había, se non recordo mal, xente de Génova, a sede nacional do PP. E quedoume tamén no tinteiro (no caderno neste caso) unha proposta de facer unha comparación entre as primeiras páxinas elixidas polos candidatos de Lugo e as que finalmente publicamos neste xornal. A comparanza deixareina, se me dá tempo, para o blog, aínda que unha primeira impresión é que os intereses xornalísticos non coinciden cos políticos, unha cousa que foi máis que evidente nos temas que elixiu Fernando Blanco para a súa primeira (aclaro para os leigos: os xornais temos primeiras; as revistas e os libros, portadas).

Tamén tiña algo apuntado sobre a preocupación con que a dirección do PSOE en Madrid seguiu a campaña de Pérez Touriño, un rumor que me chegou uns minutos despois da pegada de carteis, pero disto xa se ten ocupado estes días, onte mesmo, o meu compañeiro de páxina de hoxe.

Mesmo tiña feito un bosquexo para un artigo sobre a previsible influencia da crise nos resultados. Saber se a recesión lle vai pasar factura aos que gobernan ou non é unha das grandes incógnitas deste 1 de marzo que se anuncia chuvioso. Disque algún xefazo do PSOE estalle a reprochar a Pérez Touriño que non atendera a proposta de Xosé Blanco de adiantalas a outubro, cando a situación era menos crítica.

A crise si que se notou, xa digo, na campaña. Nos partidos vimos un intento de trasladar a actividade á internet, que parece unha cousa barata polo de agora, pero foi máis un querer estético que un poder con contido. Ademais, está por ver a utilidade das cibercampañas cando Galicia está á cola en tódalas estatísticas de penetración da Rede. Universalizar internet é unha proposta habitual nas campañas; nesta non houbo promesas rechamantes. A crise mesmo chegou ata as ideas.

Tres momentos

Madrid. Foi impresionante o desfile de xerifaltes de Madrid que vimos por aquí; do PSOE e do PP. 

Cocido. Estando polo medio o Entroido, non podían faltar os cocidos. Ricardo Varela (PSOE) queixouse da súa monodieta; Xosé Manuel Barreiro (PP) deixou abraiados aos que acompañaban a Rajoy no Cebreiro cortando a cachucha: iso si que é arte! 

Inauguracións. A apertura de viais en Paradai case pon en cuestión o compromiso de non facer inauguracións en campaña.

FALTABA Núñez Feijoo. No mediodía do derradeiro día desta campaña electoral, as dúas cabezas visibles do bipartito coincidiron no centro de Lugo, un para un acto cos mozos, o outro, para repartir propaganda. Para completar o panorama, preto deles estaba a carpa electoral do PP: esa proximidade será un símbolo do que din algunhas enquisas? Fernando Blanco gravara pouco antes no adarve, na Mosqueira, o mitin de minuto e medio que emitiu pola tarde no Facebook. Isto dos mitins virtuais é bo invento, porque obriga a ser breve: a ver quen atura un discurso político de media hora cun candidato en imaxe fixa. Aínda que tamén é certo que logo che permite rebobinar e ver as mellores xogadas.

Pero eu quería escribir deste venres de Piñata. Quería escribir dun Pérez Touriño recibido coma un futbolista polos mozos concentrados diante da casa do Concello. Chegou chocando palmas e dando apertas, e mesmo fixo un amago de baile cando estaba diante do atril, pero… que queren que lles diga? Estas cousas, realmente, non lle pegan. Aínda que todo é aprender: quen lle ía dicir a Anxo Quintana hai catro anos que se ía facer famoso en YouTube bailando coa terceira idade?

Despois, houbo que esperar polo mitin de Núñez Feijoo e Fraga á noite. Polo medio, Cifras e letras despedía ao (ata de agora) invencible Fer. Tendo en conta que unha tele pública sempre é reflexo do seu Goberno, será a marcha do sabio de Cangas un símbolo?

Abstención 

Pero houbo máis no mediodía lugués. Faltábanos a propaganda dos que non van con ninguén. Varios membros da CNT pasaron o día repartindo unhas follas nas que chaman á abstención. O máis popular anarquista lugués, Sergio Castilla, mesmo estivo a piques de darlle unha delas a Pérez Touriño. Sospeito que este non a querería. Á tarde, na mesma esquina de Bispo Aguirre, un rapaz da CNT e unha moza do BNG repartían sen acritude cadansúa propaganda.

Rumores

Algún agardaba que, despois dunha campaña tan guerrilleira, onte os medios de Madrid destaparan algún escándalo. Non houbo tal. Pero si seguen a circular rumores por aí e este venres contáronme un moi local: disque dende un centro de saúde da Ulloa pasaron a mañá facendo chamadas para pedir o voto. Descoñezo a localidade, que partido é o suposto beneficiario e, por suposto, quen é o autor das presuntas chamadas.

A CAMPAÑA vai pechar en Lugo cun clásico: un mitin de Manuel Fraga, que sempre é benvido por estas terras. Nesta ocasión, o PP utilizou pouco ao ex presidente, que no primeiro acto seu na campaña, en Portomarín, sinalou que “un xa ten certa idade”. Hai catro anos, populares e socialistas rivalizaran en mobilización popular, porque os dous empregaran o mesmo escenario na cidade de Lugo, o pavillón municipal de deportes. Quedaran en táboas, cunha lixeira vantaxe para Don Manuel. Desta, a comparación é difícil. O PSOE usou o pavillón, pero antes da campaña; o BNG, tamén, pero desta leva un escenario que ocupa moitísimo, e o PP aínda está por ver.

Con todo, comparar afluencia é unha cousa un pouco falsa cando se trata de partidos políticos. No mitin de Zapatero do 2005 (ao do pasado día 1 non fun) había xente de Santiago e das Rías Baixas, o que demostra que, no fondo, que se encha ou non un pavillón para un mitin central non é tanto cousa da simpatía que espertan os oradores como da capacidade de mobilización dos empregados do partido. Está claro que, por exemplo, o acto de Pérez Touriño o mércores cos xubilados en Lugo estaba cheo de xente próxima ao PSOE. Que sería dos partidos se non houbera xente carretando espectadores para os seus mitins? Nesta campaña, onde na rúa se apreciaba (vouno escribir en pasado) tanto desinterese, corríase o risco de ver aos candidatos falando para un mar de cadeiras baleiras.

Debates

Telelugo emitiu onte o segundo debate electoral da campaña. Foi a tres bandas, como o primeiro. Os tres cabezas de lista de Lugo debateron, que eu recorde, tres veces dende o día 13, e onte, se chegan a estar os candidatos do PP e o PSOE, tería sido a cuarta. Tamén estes días houbo un debate múltiple, televisado, nas eleccións vascas. Aquí debaten os segundos espadas pero non os primeiros, que prefiren agredirse en guerriñas tipo “e ti máis”.

Informais

Na campaña do 2005, Anxo Quintana sorprendíanos cada día cunha foto electoral que se saía do normal: nun barco con Bugallo (que foi dela?), ao pé dun carballo centenario de Soutomerille, cabo dunha gandeira de Lugo… Desta, o especialista nestas fotos curiosas ou informais é o seu número un por Lugo, Fernando Blanco. Aínda que tampouco se están a prodigar moito os candidatos, e mira que o tempo seco parecía que podía axudar.

ANDAN OS ventiladores a traballar arreo nestes últimos días de campaña. Está a chover (lixo, esencialmente) como non o fixo en toda a campaña, e a presenza de políticos nacionais está a conseguir que as polémicas madrileñas salpiquen a campaña galega. Por se fora pouca chuvia, os servizos meteorolóxicos anuncian que este domingo, por primeira vez en moitos días, teremos que levar paraugas cando vaiamos votar (“Carnaval soleiro, Pascua no lareiro”, di un vello refrán). Xa saben que o tempo sempre é malo para iso das urnas: se chove, porque a xente queda na casa; se vai bo, porque os votantes foxen cara a praia. O importante é ter alguén a quen botarlle a culpa.

Os ventiladores teñen forma de PowerPoints, noticias de Madrid ou folletos como os que se están a repartir estes días por Lugo sobre a “tendencia ao luxo de Touriño”. O folletiño non ten sinatura nin pé de imprenta: é anónimo. Pero as súas cores e o seu papel son idénticos aos do folleto electoral do PP lugués. No partido din que iso é un xeito de facelos responsables de algo no que non teñen que ver.

O bo destes ventiladores, que zoan para todas partes, é que conseguiron que de súpeto unha campaña tan aburrida coma esta deviñera interesante e chea de intriga e suspense. Cóntanme que os tres principais partidos están histéricos nestes últimos días: uns, porque temen perder a maioría bipartita que lles estaban a dar as enquisas; o outro, porque ve que están máis preto do obxectivo do que pensaran inicialmente.

Ferrol

Vexo no Telexornal de mediodía de TVG un corte do mitin de Núñez Feijoo en Ferrol no que o candidato do PP sae falando, cousa inédita polo de agora, en castelán. Non sei se é porque estaba alí Ruiz Gallardón, se foi porque estaba en Ferrol ou se foi cousa dos directivos da canle autonómica que elixiron esa parte concreta do mitin. Vai ti saber.

Apostas

Aínda que os medios e os políticos nacionais estean a centrarse nas eleccións galegas, o certo é que as vascas son tamén apaixonantes. Vese nas casas de apostas. En internet soamente atopo, relativas a Galicia, as de Miapuesta.com e iApuestas.com. Na primeira dan como presidente a Pérez Touriño, aínda que con escasa vantaxe respecto a Núñez Feijoo (1,6 euros o primeiro; 2,2 o segundo). Na outra, prognostican que UPyD entrará no Parlamento e que o actual presidente seguirá. Farase alguén rico coa aposta?

Andan circulando por internet tres presentacións en PowerPoint que teñen relación con Galicia e que estes días electorais están de moita actualidade. Unha é sobre a casa de José Blanco en Arousa, esa que chaman Villa PSOE; outra, sobre o paseo en iate de Anxo Quintana; a terceira, sobre as cadeiras (en castelán, sillas) de Pérez Touriño. As tres acabaron por chegar a esta Redacción por correo electrónico.

O sorprendente é que en tódolos casos o remitente era, supostamente, amigo: un suposto membro do PSOE galego no caso de Blanco; o BNG de Madrid no caso de Quintana; o gabinete de prensa do PSdeG no de Touriño. Se te molestabas en mirar a dirección completa (e non o nome que aparece ao abrir o e-mail), sorprendía ver que se trataba de dúas direccións de Gmail (as de Blanco e Touriño tiñan o mesmo remitente con diferente nome) e non parece moi crible que os gabinetes do PSOE e o BNG boten man do correo de Google, non?

Coa escusa do San Froilán e cos PXE (Presupostos Xerais do Estado) ao fondo, Pérez Touriño non fallará á súa cita anual con Lugo en outubro. Desta escolleu un día complicado: o Domingo das Mozas, que este ano fóra da capital vai ser só o día da patroa da Garda Civil (a Virxe do Pilar), coa chea de compromisos que iso xera para os alcaldes. Algún rexedor xa se queixou, como me recoñecía hai uns días, aínda que sen dicilo, algún dirixente socialista.

A pregunta é se PT vai coincidir con Rodríguez Zapatero, porque ultimamente está circulando pola cidade o runrún de que o presidente do Goberno igual vén ao San Froilán, como xa fixera no 2004, aos sete meses de tomar posesión. Sería unha compensación cara aos socialistas galegos, din, por ter cancelado a súa presenza no acto de Vilagarcía. O Concello convidouno, como fai dende hai anos, pero oficialmente non hai nada.

O que si vai vir na semana grande do San Froilán vai ser José Blanco. E este fainos un favor aos da prensa, porque vai vir nun dos días máis frouxos, tanto informativa como (en parte) festivamente.