Da páxina deste domingo caeu (sobraban un milleiro de caracteres, sen esaxerar) unha pequena nota que eu tiña sobre Manuel Lorenzo Varela, o ex alcalde de Chantada que esta semana consumou o cisma do PP. Ía recordar que unha das amizades fieis que lle quedan, quizais porque é doutro partido, é o actual alcalde de Becerreá, Manuel Martínez. Neste blog hai testemuño disto: aquela aperta cariñosa que se deron, como dous amigos de toda a vida que son, o 28 de maio de 2007, cando un xa sabía que ía ser alcalde de Becerreá e o outro, que ía perder a poltrona municipal en Chantada. É curioso como están ligadas unhas cousas a outras. Martínez, deputado delegado de Infraestruturas, é agora, polo menos en teoría, o xefe na Deputación de Xoán Xosé Díaz Valiño, alcalde de Castro de Rei e deputado delegado da rede viaria provincial, quen foi o outro nome propio da actualidade política nesta semana que agora termina.

Temos no xornal unha bonita colección de fotos do presidente da Deputación, Xosé Ramón Gómez Besteiro. Así que, como me vou de vacacións, aquí vos deixo este pequeno book.

Aquí, deixando que os nenos se acheguen a el:

Explorando as Covas do Rei Cintolo:

Probando o tiro con arco en KM0Xtreme:

Máis probas; desta volta, cun charrasco en Penas de Rodas:

Pisando lama en San Alberte (Guitiriz), moi ben preparado para a ocasión:

Fachendoso diante dos seus (entre comiñas) coches de bombeiros:

E compartindo cereixas de Ribas do Sil cuns pequenos:

Dá ben nas fotos o presidente da Deputación, non si?

Confío en quen as gocedes. Pecho o chiringuito ata setembro. Feliz agosto.

É interesante a queixa que a vicepresidenta segunda da Deputación, Lara Méndez, fixo este mércores sobre a suposta “precipitación” con que a Consellería de Presidencia convocou ao goberno provincial para a visita do conselleiro, Alfonso Rueda, ás obras de construción do parque comarcal de bombeiros de Vilalba. A número tres da Deputación asegurou que foron convocados media hora antes e que por iso foi ela, porque o que acode a estas cousas normalmente, Gómez Besteiro, estaba a esas horas camiño da Mariña, en visita oficial.

O curioso do caso é que a convocatoria á prensa chegou o martes á noite. Despistaríanse na Xunta?

O pleno da Deputación de Lugo aprobou hai uns días unha moción, obra do bipartito socialnacionalista gobernante, pola que se lle pide á Xunta que manteña a gratuidade total para os libros de texto. Sospeito que vai ter o mesmo éxito que outras, aínda que dirixidas a gobernos amigos. Desta, PSOE e BNG danlle armas ao PP, que pode asegurar que os partidos que gobernan a Deputación queren defender aos ricos, a pesares da súa procedencia proletaria: é o mesmo argumento que utiliza a actual Consellería de Educación para defender o recorte na gratuidade.

Non é a primeira vez que unha institución é utilizada como ariete contra outra de cor política distinta. É posible que ata o 2013 vexamos algún exemplo máis. Penso nisto cando vexo que estes días tamén se está a falar da continuidade ou non do Centro Tecnolóxico Lácteo (CTL) que estaba proxectado para Lugo, a partir da veterana Aula de Produtos Lácteos do campus. O último rumor di que igual a Crise se leva por diante o proxecto. Este CTL é un dos máximos exemplos que temos en Lugo de como se pode converter algo en instrumento para as guerras entre partidos.

A lenda di que este centro tecnolóxico foi o primeiro pensado en Lugo, pero a Xunta, presidida daquela por Manuel Fraga, non lle fixo caso. Ata que chegou Xosé Blanco na campaña das eleccións xerais de 2004 e dixo que o PSOE ía crear un centro tecnolóxico agroalimentario (Cetal). A idea tiña unha clara cor socialista. Así que ás poucas semanas un dos conselleiros de Industria máis grises dos últimos tempos, Juan Rodríguez Yuste, visitou Lugo para anunciar un centro tecnolóxico lácteo no campus. Despois gañou o bipartito, e semellaba que a idea láctea esmorecía, ata que o sucesor de Yuste, Fernando Blanco, decidiu resucitar o proxecto e usalo como ariete contra o Cetal do PSOE, que ía (vai) lento de narices. Algúns apostamos a que o centro lácteo ía funcionar plenamente, con sede e todo, antes que o Cetal, que arrancara antes. Pero chegou o 1-M, cambiou outra vez o goberno e parece que o futuro do CTL é pouco optimista. Unha mágoa, porque Lugo podía ter chegado a ser un referente en materia de investigación agraria, pero o noso Silicon Valley particular vai camiño de quedar no caixón dos proxectos non natos.

O que anda ultimamente moi activo, a un ritmo dunha nota de prensa á semana como mínimo, é o Cetal. O curioso é que a súa actividade estivo desaparecida un tempo en internet. Hai unhas semanas, preguntábaslle a Google polo Cetal e non aparecía nada. Agora parece que xa está arranxado. Milagres da tecnoloxía do centro tecnolóxico. A web, por certo, está deseñada por unha empresa de Lugo (que comparte o centro de empresas de Lugo co Cetal) que o pasado outono estivo envolta nunha polémica política.

Agora que chegamos ao ecuador do mandato na Deputación Provincial, chegan rumores de movementos no goberno. O que pasa é que, tal e como están as cousas, cun goberno non amigo na Xunta, igual non é bo momento de andar con cambios. Este segundo aniversario, por certo, está a pasar inadvertido, aínda que esta semana que comeza vai haber algunha rolda de prensa sobre o tema.

E como escribo isto xusto despois de que me sobraran 1.200 carácteres na crónica do domingo, non me resisto a recuperar, traducido, algo que eliminei porque “as pólas non son de goma” (unha expresión dos vellos tipógrafos: as pólas eran as caixas onde se metían os carácteres):

As famosas (e moitas veces incendiarias) roldas de prensa dos venres de Francisco Cacharro foron un invento do último período do seu mandato. Agora, segue a haber cada venres unha cita informativa en San Marcos, pero xa non teñen tanta chicha. No cacharrismo, podiamos forzar sen dificultade un titular de primeira plana; agora, ás veces é difícil atopar un titular interior. Poderíase pensar que, xa que a xestión se publicita máis de cotío, as roldas de prensa das xuntas de goberno dos venres son de trámite, como ocorre en moitos gobernos, pero a oposición non ve tanta xestión como parece.

Ía ser o cuarto parágrafo, pero, insisto, as pólas non son de goma.

Durante uns días, a información do tempo da Galega, que debe de ser o microespazo máis visto da televisión en Galicia, estivo patrocinado por Lugo Terra, a campaña da área de turismo da Deputación para promocionar as bondades turísticas da provincia. Pero a semana pasada chegaron as rebaixas do Corte Inglés e Carlos Baute acabou co prólogo lugués ás informacións de Bea, María ou Martín. A Deputación está a efectuar unha intensa campaña no eido turístico, tanta, que mesmo sae nas xuntas de goberno. Na do 19 de xuño, por exemplo, contratouse unha campaña no xornal xeralista que ten a meirande tiraxe en España. Cando vin o prezo, 32.000 euros, pensei que ía ser un especial ben grande, pero realmente o especial, publicado o 27 de xuño, só era de catro.

Na entrevista que lle fixera a Antón Bao co gallo do seu primeiro ano como vicepresidente da Deputación de Lugo, o líder nacionalista anunciara que a área de Cultura do ente provincial ía reconverter o Servizo de Publicacións. O pasado día 27, na xuntanza do consello de cultura, déronse os primeiros pasos para a súa renovación. Sen tempo non era, certamente: hai anos, Cacharro presumía de que este servizo era a principal editora de Lugo. Facía unhas presentacións de libros multitudinarias, con seis ou sete títulos e os seus respectivos autores.

O certo é que dende que chegou á Deputación o novo equipo socialnacionalista, a produción baixou, para desgraza das editoriais ás que se lles encargaban as edicións. O baixón foi tal que na sección de Publicacións da web do ente provincial xa só figuran libros esgotados: supoño que a limpeza que fixeron Bao e Antonio Veiga naqueles desproporcionados fondos (máis de 30.000 exemplares sen saída) deu os seus froitos. E iso si, hai que recoñecer que en medio de títulos longos e de interese limitado (moitas teses de doutoramento había no catálogo) figuraban algunhas xoias, ideais para agasallo, e algunhas rarezas, como un dos dous libros que existen sobre Negueira de Muñiz ou unha curiosa (e voluminosíma) historia do papel en España que só recolle unha nota luguesa. Agardamos a ver as novidades do servizo.

Por fin é totalmente bilingüe a páxina web da Deputación de Lugo. Tiveron que pasar algún tirón de orellas do Valedor do Pobo, algunha campaña das Ciberirmandades da Fala e algún desmantelamento do servizo de Normalización Lingüística do ente, todo iso en tempos cacharristas. Polo medio houbo unha fase intermedia, cando a maioría dos menús estaban en castelán pero as noticias ían en galego: xusto dende media hora despois da toma de posesión de Gómez Besteiro. O curioso é que desta renovación non houbo maior publicidade. Algúns souberon da nova a través de Vieiros (“non era sen tempo!”); outros, porque alguén nolo comentou.

Pero a actualización lingüística non foi acompañada da actualización de contidos. Por exemplo, as biografías son as mesmas que había en xullo de 2007, co que nos atopamos que todos os deputados, comezando polo presidente, teñen dous anos menos que agora (por exemplo, de Lara Méndez dise que naceu en 1972 e que, polo tanto, ten “só 35 anos”). Incluso hai unha deputada pantasma, Raquel Arias, a quen neste período deulle tempo a ir para Madrid e volver a Galicia, pero que segue a figurar como membro do grupo provincial do PP. Pola contra, do seu substituto non hai mención.

Tamén atopamos lixeiras diferenzas biográficas. Contrastan as amplas biografías dos membros do PSOE e do PP coas parcas referencias dos dous deputados do BNG… ben, non de todos, porque María Xosé Vega si que ten unha biografía tan ampla coma os seus compañeiros socialistas e populares.

Que non, que Ricardo Parada non estaba na ópera a fin de semana en que A Fonsagrada, a localidade da que foi alcalde, celebraba a Feira do Butelo. Estaba en Madrid, si, pero por asuntos relacionados coa súa delegación da Deputación, a de Medio Ambiente. Esa teima de facer congresos ou xuntanzas técnicas nas fines de semana! Creo que a confusión vén de que algún dos seus acompañantes si aproveitou para asistir a un espectáculo musical.

Ricardo, como posiblemente saberán, é un gran amante do monte e das camiñatas. Pero ás veces esa paixón dálle algún desgusto, como hai uns días, en que houbo que ir rescatalo ao medio dun monte de Maderne, unha parroquia da Fonsagrada. Non é que se perdera: é que se meteu co todoterreo e chegou un momento en que non podía ir nin para diante nin para atrás. Ao final foron rescatalo os veciños, aínda que cando chegaron xa Parada estaba medio de volta á civilización. Que cousas!

A miña memoria sorpréndeme ás veces coas cousas máis inesperadas. Este luns, cando vin o nome e a cara do novo ministro de Xustiza, pensei: “Este home sóame”. E unha consulta no arquivo do xornal este martes confirmoumo: si, Francisco Caamaño estivo en Lugo e eu estaba alí. E quen o invitou foi alguén do PP: o seu tocallo Cacharro.

Fora o 28 de setembro de 2005, no marco dos segundos Encontros Nacionais de Administración Local, unhas xornadas políticas de moitísima altura. Tres voceiros parlamentarios galegos debateran sobre o novo Estatuto, do que xa se estaba a falar, e os catro presidentes das deputacións (nunha das últimas veces en que coincidiron en Lugo) defenderon a existencia destes organismos provinciais. Caamaño abrira a última sesión moderando, precisamente, o debate das deputacións, pero tivo que marchar porque debía estar en Madrid a primeira hora da tarde. Nos dez minutos que moderou, o agora novo ministro, daquela secretario de Relacións coas Cortes, recordou que a Constitución protexe a existencia das deputacións.